گوجه گیلاسی به دلیل شکل کوچک و شباهت آن به یکی دیگر از میوه های محبوب تابستانی نامگذاری شده است.
Masterclass خاطرنشان می کند که اگرچه قرمز رایج ترین رنگ برای این گوجه فرنگی های ریز است، اما انواع سیاه، زرد و سبز نیز رشد می کنند.
برخلاف گوجه فرنگی در زمستان، گوجه گیلاسی گردتر است و محتوای آب بیشتری دارد. این عوامل و همچنین پوست نازک آن، گوجه گیلاسی را از انواع دیگر متمایز می کند.
گوجه گیلاسی شیرین است درست مانند همنام میوه. این امر گوجه گیلاسی را به گزینه ای ایده آل برای سالادهایی مانند کاپرس گوجه گیلاسی با توپ های موزارلای تازه، برگ های ریحان، گوجه فرنگی های گیلاسی نصف شده و سرکه بالزامیک تبدیل می کند.
سرآشپز جف مهین توصیه می‌کند از گوجه‌فرنگی گیلاسی بوداده برای روغن گوجه‌فرنگی زغالی استفاده کنید. این روغن با طعم تند گوجه فرنگی گیلاسی، مقداری اومامی نمکی از آنچوی پخته شده و یک مشت سیر تازه دم کرده است.
وینگرت را روی سبزیجات فلفلی، پیتزا یا یک استیک کبابی بریزید تا طعم شیرین گوجه فرنگی را تجربه کنید.گوجه‌فرنگی‌های آلویی که به گوجه‌های ایتالیایی نیز معروف هستند، سفت، قرمز و بیضی شکل هستند.
به ندرت می توان گوجه آلویی را در سالاد تازه دید زیرا معمولاً برای سس نگهداری می شود. به گزارش Gardening Channel، انواع آلو به طور انتخابی برای کنسرو پرورش داده شده است، و آنها به دلیل نیش جویدنی، گوشت سفت، رطوبت کم و اسیدیته کم شناخته شده اند.
زیر گونه های گوجه فرنگی آلو شامل گوجه فرنگی سن مارزانو و گوجه فرنگی انگوری است. همچنین ممکن است گوجه‌های آلویی را بشنوید که در اصطلاح عامیانه به آنها گوجه فرنگی ایتالیایی، گوجه فرنگی رب، گوجه فرنگی سس یا گوجه فرنگی سالادت می‌گویند.
خارج از سس، گوجه فرنگی آلو را می توان برای غذاهایی که نیاز به عنصر بافتی گوجه فرنگی دارند، بدون اینکه طعم زیادی به آن بدهد، استفاده کرد.
گردن بره سرخ شده با شراب قرمز سرآشپز کریس شپرد تنها یک دستور العمل است که در آن گوجه فرنگی طعم تازه ای را بدون ایجاد اختلال در طعم پیچیده گوشت بره، شراب قرمز، موسیر و سبزیجات ایجاد می کند. این دستور همچنین از رب گوجه فرنگی برای افزایش طعم اومامی استفاده می کند.
